Jan en Nel, wij willen jullie van harte feliciteren met dit jubileum.
Even een terugblik op het ontstaan van onze vriendschap.
Dat begon in november of december 1969, toen kwamen jullie in Heerenveen wonen in de Greiden. Wij waren de eerste bewoners van dat huizenproject.
In het begin was het nog rustig, buiten de bouwvakkers om dan. Elke week werd er een blok huizen klaargestoomd. Onze jongens, toen 2-3-4 jaar, vonden het prachtig en speelden naar hartelust met de blubber en het zwart zand. Ze hadden al gauw een overalletje en laarzen. Ze waren ook wel eens zoek en zaten dan in een schuurtje die dicht gegaan was.
Jan van Bockhoven mag graag een praatje maken met anderen en zo kwam het dan ook dat jullie samen, de twee Jannen, een praatje maakten in de tuin. Toen hoorde hij dat jullie uit Haarlam kwamen en aangezien wij ook oude Haarlemmers zijn, was er al gauw wat contact. Jan van Eck vertelde dat zijn vrouw op bed moest blijven, ze was in verwachting van hun eerste kindje. Nel had te hoge bloeddruk en moest veel rusten.
En zo gebeurde het dat wij wel eens een praatje gingen maken en tot de dag van vandaag maken wij nog steeds praatjes en bezoekjes, de vriendschapsband kan niet meer stuk.
Na een paar weken werd hun eerste kindje geboren, Paul zag op 4 juli 1970 zijn vader en moeder en is daar nog steeds blij om.
ZO verstreken de jaren en werd op 13 maart 1972 Gert geboren. Ook dat beleefden we samen. Na twee jaar was het alweer feest, nu werd de familie verrast met een dochter, 8 november 1974, “Annemieke”. Samen met hun zoons genoten ze er van.
De vriendschap was niet alleen voor ons hecht, ook de kinderen konden het goed samen vinden. Ze waren bij afwezigheid van Jan en Nel welkom en andersom natuurlijk ook.
Inmiddels hadden we ook contact opgebouwd met meerdere buurtjes. Zo is het koffiedrinken van de buurvrouwtjes ontstaan, de kleinste kinderen kwamen dan gewoon mee. Eerst Saakje en Nel Bakker, later kwamen ook Renny en Mieke bij de groep. Dat was inmiddels uitgegroeid tot een vaste koffie-ochtend. Dat heeft zo’n 12-15 jaar achter elkaar geduurd zonder elkaar te overlopen en geen gezeur of ruzie.
Ook de mannen konden goed met elkaar overweg en zo ontstond er de vraag van sommigen, kunnen we niet eens wat gezelligs doen met de mannen erbij.
Er werd wel eens gefondued bij ons thuis en dat was in goede aarde gevallen en een paar jaar later werd er een avond bij Renny en Anton gepland. Het was bere gezellig en we hadden veel lol samen. Zie ook de foto’s. Deze zijn gemaakt van 1979 tot 1983.
Intussen had de familie zich uitgebreid met een zoon. Mattijs werd geboren op 5 januari 1981 en daar waren ze best trots op om een klein broertje erbij te hebben.
Het moet in juli 1982 geweest zijn dat Nel op een draf aan kwam lopen, ik moest snel even mee, want Mattijs had zich mooi gemaakt. Hij had lekker zitten spelen in de keuken.
Zo zijn er diverse leuke gebeurtenissen geweest die in het geheugen zitten.
Er is ook een periode geweest dat er niet zo gelachen werd, toch wel een zwarte bladzijde in jullie leven. Nel moest met spoed worden opgenomen in ziekenhuis in Heerenveen, ze had last van haar hoofd, kon haar evenwicht niet goed houden en sprak woorden ook niet goed uit. Na onderzoek vond men het beter dat ze naar Leeuwarden ging voor verdere onderzoeken aldaar. Dus samen (Alie als begeleidster) zijn we in een ziekenauto naar Leeuwarden gegaan. Daar was Jan intussen ook al aangekomen. Nel moest een scan van haar hoofd laten maken.
De uitslag van deze scan zorgde ervoor dat Nel al heel gauw in Zwolle lag voor een operatie, er moest een tumor worden weggehaald uit de hersenpan. Het was een vreselijk spannende periode. De kinderen weden bij ons opgevangen en Jan ook. De familie Reitsma nam ook een gedeelte zorg op zich, samen hebben we er voor gezorgd dat het huishouden gewoon door kon gaan. Gelukkig is het goed gegaan en Nel was naar een paar weken weer thuis gekomen en met hulp thuis is Nel weer de oude geworden, gelukkig wel.
In september 1986 zijn wij met z’n vieren naar Lelystad verhuist, Frans bleef met Ciska in onze woning wonen. Het was zwaar voor mij (Alie), na jaren vriendschap miste ik de gezelligheid. ZO af en toe zagen we elkaar gelukkig wel. Dat heeft 11 jaar geduurd, want in juli 1997 zijn we weer naar Friesland verhuisd en kwamen we terecht in Oldeberkoop. De koffie-ochtend kwam terug, alleen nu niet iedere week, maar om de 6 a 8 weken. Het mooiste van allis is, dat we nog steeds met hetzelfde ploegje zijn, met af en toe de mannen erbij voor een gezellig avondje.
Als laatste, na 34 jaar zijn we voor het eerst op 16 mei 2006 als een stelletje bakvissen naar Amersfoort geweest, het is, was en blijft erg gezellig.
Jan en Alie van Bockhoven
Even een terugblik op het ontstaan van onze vriendschap.
Dat begon in november of december 1969, toen kwamen jullie in Heerenveen wonen in de Greiden. Wij waren de eerste bewoners van dat huizenproject.
In het begin was het nog rustig, buiten de bouwvakkers om dan. Elke week werd er een blok huizen klaargestoomd. Onze jongens, toen 2-3-4 jaar, vonden het prachtig en speelden naar hartelust met de blubber en het zwart zand. Ze hadden al gauw een overalletje en laarzen. Ze waren ook wel eens zoek en zaten dan in een schuurtje die dicht gegaan was.
Jan van Bockhoven mag graag een praatje maken met anderen en zo kwam het dan ook dat jullie samen, de twee Jannen, een praatje maakten in de tuin. Toen hoorde hij dat jullie uit Haarlam kwamen en aangezien wij ook oude Haarlemmers zijn, was er al gauw wat contact. Jan van Eck vertelde dat zijn vrouw op bed moest blijven, ze was in verwachting van hun eerste kindje. Nel had te hoge bloeddruk en moest veel rusten.
En zo gebeurde het dat wij wel eens een praatje gingen maken en tot de dag van vandaag maken wij nog steeds praatjes en bezoekjes, de vriendschapsband kan niet meer stuk.
Na een paar weken werd hun eerste kindje geboren, Paul zag op 4 juli 1970 zijn vader en moeder en is daar nog steeds blij om.
ZO verstreken de jaren en werd op 13 maart 1972 Gert geboren. Ook dat beleefden we samen. Na twee jaar was het alweer feest, nu werd de familie verrast met een dochter, 8 november 1974, “Annemieke”. Samen met hun zoons genoten ze er van.
De vriendschap was niet alleen voor ons hecht, ook de kinderen konden het goed samen vinden. Ze waren bij afwezigheid van Jan en Nel welkom en andersom natuurlijk ook.
Inmiddels hadden we ook contact opgebouwd met meerdere buurtjes. Zo is het koffiedrinken van de buurvrouwtjes ontstaan, de kleinste kinderen kwamen dan gewoon mee. Eerst Saakje en Nel Bakker, later kwamen ook Renny en Mieke bij de groep. Dat was inmiddels uitgegroeid tot een vaste koffie-ochtend. Dat heeft zo’n 12-15 jaar achter elkaar geduurd zonder elkaar te overlopen en geen gezeur of ruzie.
Ook de mannen konden goed met elkaar overweg en zo ontstond er de vraag van sommigen, kunnen we niet eens wat gezelligs doen met de mannen erbij.
Er werd wel eens gefondued bij ons thuis en dat was in goede aarde gevallen en een paar jaar later werd er een avond bij Renny en Anton gepland. Het was bere gezellig en we hadden veel lol samen. Zie ook de foto’s. Deze zijn gemaakt van 1979 tot 1983. Intussen had de familie zich uitgebreid met een zoon. Mattijs werd geboren op 5 januari 1981 en daar waren ze best trots op om een klein broertje erbij te hebben.
Het moet in juli 1982 geweest zijn dat Nel op een draf aan kwam lopen, ik moest snel even mee, want Mattijs had zich mooi gemaakt. Hij had lekker zitten spelen in de keuken.
Zo zijn er diverse leuke gebeurtenissen geweest die in het geheugen zitten.Er is ook een periode geweest dat er niet zo gelachen werd, toch wel een zwarte bladzijde in jullie leven. Nel moest met spoed worden opgenomen in ziekenhuis in Heerenveen, ze had last van haar hoofd, kon haar evenwicht niet goed houden en sprak woorden ook niet goed uit. Na onderzoek vond men het beter dat ze naar Leeuwarden ging voor verdere onderzoeken aldaar. Dus samen (Alie als begeleidster) zijn we in een ziekenauto naar Leeuwarden gegaan. Daar was Jan intussen ook al aangekomen. Nel moest een scan van haar hoofd laten maken.
De uitslag van deze scan zorgde ervoor dat Nel al heel gauw in Zwolle lag voor een operatie, er moest een tumor worden weggehaald uit de hersenpan. Het was een vreselijk spannende periode. De kinderen weden bij ons opgevangen en Jan ook. De familie Reitsma nam ook een gedeelte zorg op zich, samen hebben we er voor gezorgd dat het huishouden gewoon door kon gaan. Gelukkig is het goed gegaan en Nel was naar een paar weken weer thuis gekomen en met hulp thuis is Nel weer de oude geworden, gelukkig wel.
In september 1986 zijn wij met z’n vieren naar Lelystad verhuist, Frans bleef met Ciska in onze woning wonen. Het was zwaar voor mij (Alie), na jaren vriendschap miste ik de gezelligheid. ZO af en toe zagen we elkaar gelukkig wel. Dat heeft 11 jaar geduurd, want in juli 1997 zijn we weer naar Friesland verhuisd en kwamen we terecht in Oldeberkoop. De koffie-ochtend kwam terug, alleen nu niet iedere week, maar om de 6 a 8 weken. Het mooiste van allis is, dat we nog steeds met hetzelfde ploegje zijn, met af en toe de mannen erbij voor een gezellig avondje.
Als laatste, na 34 jaar zijn we voor het eerst op 16 mei 2006 als een stelletje bakvissen naar Amersfoort geweest, het is, was en blijft erg gezellig.
Jan en Alie van Bockhoven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten