Lieve Jan & Nelly (Alie Niemeyer)

Al 40 jaar,

Zijn jullie een paar,

Lief en leed samen delen,

Zo gaan jullie door het leven,

Vier kinderen heeft God jullie gegeven,

Als bekroning op jullie huwelijksleven,

Hartelijk gefeliciteerd met dit jubileum,

Nog vele jaren en Gods zegen,

Alie Niemeyer

Lieve Jan en Nel (Jan en Akkie)

Vandaag mogen jullie gedenken,
dat jullie al weer 40 jaar door het huwelijk met elkaar zijn verbonden.
Het is een zegen van God dat jullie dit samen met jullie kinderen, en inmiddels 8 kleinkinderen, mogen gedenken en vieren.

Toen wij in 1988 in Heerenveen kwamen wonen,
leerden wij elkaar via de kerk kennen.
Doordat de gemeente vrij klein was,
werden we gelijk overal ook bij betrokken.
Vooral de beide “Jannen” konden het via het orgel al gauw goed met elkaar vinden,
en nog steeds is een orgelconcert in Bolsward niet te versmaden.
Nel hebben we als de altijd ‘vrolijke bezige bij’ leren kennen.
en die mij gelijk dan ook overal in betrok,
zoals bijvoorbeeld de zusterkring en het schoonmaken van het aanloophuis.
Zo hebben we ook de vreugde en verdrietige perioden in ons leven met elkaar kunnen delen.
Wij hebben met elkaar gelachen en gehuild.
En ervaren dat er een Vader in de hemel is,
Die je dan draagt en weer nieuwe levensmoed geeft.
Jan en Nel, we zijn blij dat we vrienden van elkaar mogen zijn
en we hopen ook dat we dat nog vele jaren mogen blijven.

Van harte gefeliciteerd met jullie 40 jarig huwelijk.
Wij wensen jullie met de kinderen en kleinkinderen
nog vele jaren van liefde en geluk toe.
En bovenal de liefde en de kracht van onze Vader in de Hemel.

Jan en Akkie

40 Jaar getrouwd, 40 jaar getrouwd! (Leo en Tineke)

We kennen jullie na als paar,
Al meer dan twintig jaar, dus…

Jan heeft vaak aan iedereen lak
En duikt zelfs in de ballenbak.
Ook in het sportieve is hij niet kinderachtig,
Fietst berg af met een kilometer of tachtig.
’s Morgens vroeg voor dag en dauw
Verdwijnt hij uit het bed van zijn vrouw.
Een frisse ochtendwandeling doet hem goed,
Hij begint de dag dan weer met goede moed.
Problemen kan hij goed analyseren,
Daar kunnen we vaak van profiteren.

Nelly heeft weer andere kwaliteiten,
Hieronder volgen de feiten.
Belangstellend is ze voor allemaal,
En luistert aandachtig naar ieders verhaal.
Zorgzaamheid is een van haar talenten,
Dat merken we op vele momenten.
Ook bij huishoudelijke zaken,
Werpt ze zich enthousiast op alle taken.
Voor spelletjes moet je bij Nelly zijn,
Al vindt ze lezen ook wel fijn.

Zo vormen jullie een mooi stel.
We ontmoeten jullie graag, dat weten jullie wel.
Niet alleen met lol kunnen we ons vermaken,
Het gaat ook vaak over religieuze zaken.
We hopen dat God jullie nog vele jaren,
Voor allen die jullie lief zijn wil sparen.

Tot D.V. 12 oktober

Hartelijke groeten,
Leo en Tineke

Voor het Robijnen Bruidspaar (Geert en Willemien)

Ook al zien we elkaar niet zo vaak, als we elkaar zien, is het net of we elkaar heel vaak zien. Dat is best heel bijzonder, ondanks dat onze beide ouders voeren, zagen we elkaar het meest, denk ik van alle neven en nichten. Deze foto is van meer dan 47 jaar geleden en genomen op de maas, vlak voor Miencke werd geboren. Dat is niet te zien.
Weet je nog, dat we toen met elkaar in een weiland gevoetbald hebben, mijn schakelarmband verloren en met een boel jeugd gezocht hebben? Maar dat zilver zit daar nog in de grond. Denk ik, want wij hebben het niet gevonden.
Niet te geloven, dat wij toen zaterdag ’s middags ons hadden opgegeven voor de sluis en zonder ons voor de zondag af te melden pas maandag aan de beurt waren om te schutten. Dan zijn ze tegenwoordig in dezelfde tijd naar Manheim gevaren. Ja, wat kunnen we veel verhalen vertellen, ook al voelen we ons nog niet oud, er is veel veranderd. Maar wat niet veranderd is de liefde voor elkaar en Gods trouw voor ons. Jullie en wij mogen dat ervaren, 40 jaar terug met z´n tweeen begonnen en nu een hele familie! Mooi is dat!

Deze foto vonden wij nog met het foto´s opruimen van ma, en de reden dat ik die hier bij doe, is dat zij op jullie 25-jarig jubileum een stukje deed, vond dat zomaar leuk om bij te doen, want ook onze ouders hadden veel met elkaar op, wat het stukje was weet ik niet meer…

We wensen jullie met de kinderen en de kleinkinderen en allen die jullie lief zijn, een heel mooi feest en nog vele jaren samen genieten onder Gods zegen toe.

Groetend, Geert & Willemien Poker

Samen Delen

Veertig jaar samen delen,
Onderweg in lief en leed,
Hoogtepunten, dieptepunten,
Waarvan niemand anders weet

Voorspoed die het hart verheugde,
Tegenslag die het verzweeg,
Die u samen hebt gedragen,
Daar van God de kracht voor kreeg

Veertig jaar samen delen,
Is een voorrecht, een geschenk,
Want een mens is broos en kwetsbaar,
Elke ademtocht een wenk,

In de tijd door God gegeven.
In zijn hand ligt het verschiet
Geve Hij u heil en zegen
En voor elke dag Zijn lied.

Co ´t Hart

Lieve Jan en Nelly (Ineke Verstoep)

Wij kennen jullie al jaren, Nelly ken ik zelfs al van de lagere schooltijd. Wij hebben mooie herinneringen aan vakanties die wij samen hebben doorgebracht. In totaal zijn wij vier keer met jullie op vakantie geweest, 3 x met het gezin en 1x voordat we getrouwd waren. Wij zijn altijd contact blijven houden, maar hebben elkaar de laatste jaren niet veel ontmoet. Vooralsnog is onze bijdrage een aantal foto's van oude herinneringen:

Rechts staat een foto uit juni 1964. Nelly en ik waren met een jongerenreis op vakantie in het Oostenrijkse Lech. Jan was met dezelfde reis op vakantie. Vanaf de eerste dag had Jan een oogje op Nelly, Op verschillende foto's staat Jan er al bij. Deze foto was op de vierde dag van de vakantie.

Links staat een foto van de vakantie in 1966 in Luxemburg. Jan en Nelly hadden een fiat 500 (!). We hebben daar erg veel ruines bezocht, flink wat afgewandeld....

Rechts een foto van dezelfde vakantie, maar nu in Duitsland (Lochem) langs de Moezel. Jan is zich hier aan het wassen.

Hieronder ook een foto uit 1966. Jan en Nelly waren hier al verloofd, hadden 2 jaar verkering.... Hoe verliefd Nelly hier naar Jan kijkt...... Wij wensen jullie de komende jaren al deze liefde en geluk toe!

Bram en Ineke Verstoep

Lieve Jan en Nel (Gerrit & Gerda)

Ook ik zal proberen een kleine bijdrage te leveren voor jullie site t.g.v. het heugelijke feit dat jullie binnenkort 40 jaar getrouwd hopen te zijn. Uit recente ervaring weet ik ongeveer hoe dat voelt.
Echter, veel herinneringen uit de periode van jullie huwelijk heb ik niet, aangezien we niet dagelijks kontakt met elkaar hadden doordat jullie in de bovenste uithoek van het land gingen wonen, een provincie met een eigen taal en doorsneden met rivier en meren. Over water gesproken: daarover kan ik nog wel een verhaaltje vertellen.
Toen Janneman en ik nog klein waren woonden we ook al aan het water, n.l. de Bennebroekervaart. De wat grotere buurjongens deden op een mooie zomerse dag een wedstrijd wie het verst in de vaart kon springen. Klein Janneman vond dit bepaald erg interessant en dacht: dat wil ik ook wel eens proberen. Je voegde de gedachte bij het woord en sprong pardoes middenin de Bennebroekervaart. En dan te bedenken dat je nog helemaal niet kon zwemmen! Hoe je er ooit weer uitgekomen bent weet ik echt niet meer, maar ik weet wel dat je kletsnat was.
Verder kan ik me van de Bennebroekse tijd over jou niets meer herinneren.
Daarna kwam de Haarlemse tijd op de Raamvest.
Op de Groen van Prinstererschool aan het Leidse Plein hebben we samen een paar jaar doorgebracht. Omdat je nogal klein van stuk en erg lenig was werd je toen Apie genoemd. Helaas waren we het in die tijd niet altijd met elkaar eens en als het jou niet zinde nam je tijdens het tafel dekken maar één of ander stuk tafelgereedschap en gooide dat in mijn richting. Gelukkig wist ik de aanval bijtijds te ontduiken, zodat ik daar geen lichamelijke gebreken aan heb over gehouden.
Ook kan ik me herinneren dat we in onze slaapkamer ware kussengevechten hielden tot grote ergernis van onze bovenburen.
Van de Vogelenzangse tijd weet ik eigenlijk niets te melden. Waarschijnlijk hadden we toen ieder onze eigen bezigheden. Vaag kan ik me iets herinneren van een Fiat waar van alles aan mankeerde.
Na de lagere school ging jij naar, wat toen nog heette, de Ambachtsschool waar jij je specialiseerde in metaalbewerking. Je verdere opleiding volgde je in de fabriek van Conrad Stork in Haarlem, waar je alles leerde over draaibanken en metaalbewerking. Later ben je aan het fijnere werk begonnen bij Olivetti. Een schrijf- of rekenmachine had geen geheimen meer voor je.
In die tijd kwam schippersdochter Nel op de proppen. Hoe jullie aan elkaar gekomen zijn zullen jullie beter weten dan ik. Wat ik me nog als de dag van gisteren herinner is de geboorte van onze dochter Rineke in de Florakliniek en “toevallig” had Nellie toen dienst als kraamzuster. ’t Jonge ’t jonge, dat was me wat. Het eerste wat Nelly uitriep, toen de baby geboren was, “het is een maid!!!”
Van jullie trouwdag weet ik alleen nog dat jullie vanaf het schip van vader Bruins, dat gemeerd lag in het Spaarne tegenover Figee, getrouwd zijn en dat we gegeten hebben in “de Lantaarn” in de Frankestraat. O ja, en jullie huwelijk werd door onze oom Gerrit gesloten in het Gemeentehuis in Bloemendaal.
En toen verdwenen jullie min of meer uit ons gezichtsveld. Uiteraard zijn we nogal eens in Heerenveen op bezoek geweest, ook met onze, toen nog kleine, kinderen, watt voor hun een feest was.
Gelukkig zien we elkaar nu een paar keer per jaar o.a. op onze jaarlijkse familiedag. Weet je nog van die huifkartocht met dat paard dat het vertikte om verder te lopen? Ja, ja, dat was lachen geblazen.
Op de laatste familiedag bij ons hadden jullie het blijkbaar reuze goed naar je zin, getuige deze digitale plaatjes.

Wij, Gerda en Gerrit wensen jullie een hele fijne feestdag op 13 oktober a.s. en voor de toekomst Gods zegen op jullie verdere levensweg.

Broer en schoonzus
Gerrit en Gerda.

Zie foto rechts: Je zou je tong erbij afbijten...

Lief Bruidspaar (Willem en Griet)

JAN:
ingredienten: technische precisiemuzikaalgrote kerkelijk affiniteit en activiteitnooit falende doe-het-zelver

NELLIE:
ingredienten: altijd opgewekt en vrolijk5 sterrenkokstaat altijd voor iedereen klaarbloemsierkunstenares

BEREIDING:
Mix alle ingredienten door elkaar en overgiet het met een flinke scheut LIEFDE en je krijgt een stevige band van 40 jaar samen.

HARTELIJK GEFELICITEERD EN NOG VELE GELUKKIGE JAREN SAMEN TOEGEWENST.

WILLEM & GRIET

Lieve Jan en Nelly

Dit is uit het leven gegrepen,

dit is uit het leven een greep,

uit de jonge jaren van Jan.

Met de knapenvereniging op pad.

Een duik in het zomerse nat.

Een jaar later kamperen op de Maarnse Berg,

het gesnurk ging door been en merg.

Een groepsfoto van bijna vijftig jaar geleden,

in vol ornaat, wat keken we tevreden!

Al die tijd is onze vriendschap gebleven,

zo gaat dat in een mensenleven.

In die tijd was Nelly nog nergens te bekennen,

aan kinderen hoefde je nog niet te wennen.

Jaren later werden ze geboren:

Paul, Gert, Annemieke en Mattijs; ze waren best te horen.

Wij wensen jullie en je (klein)kinderen Gods zegen

Waar jullie ook gaan, op al jullie wegen.

Gerard en Corry

Lieve Jan en Nel

Al bijna 40 jaar een gelukkig getrouwd stel,
Zo vaak hoor je dat niet meer,is het wel?
Nu is gevraagd om iets te vertellen uit jullie verleden,
Maar,oh,oh,das moeilijk want we leven nu in het heden.
Toch probeer ik terug te gaan met m’n gedachten,
Maar jullie moeten er niet teveel van verwachten.
Met Jan en Nel ben ik niet zoveel omgegaan
Dus is het heel moeilijk voor me om in de tijd terug te gaan.
Toch schoot me over Jan nog wel iets te binnen
En ja hoor,het gaat over voetbal, hoe kun je het verzinnen.
Jan gaf niet zoveel om het voetbalspel,
Maar volleyballen bij VES, dat deed hij wel


Toch wilde hij wel een keer naar de voetbal gaan,
En,ik zal je vertellen,dat stond mij wel aan.
Kees van Dijk,destijds mijn vriend,een beetje kak,dat wel,
Maar ook hij hield veel van het voetbalspel,
Dus ik gevraagd of hij ook mee wilde gaan,
Nou,dat stond hem ook wel erg aan.
Maar naar welke wedstrijd,dat was nog de vraag,
Naar Nedeland-Hongarije wilden we wel graag.
De wedstrijd was in de kuip in Rotjeknor,
Maar ach,als Ajax fan interesseerde me dat geen lor.
Naar een groot stadion,het was voor Jan de eerste keer,
Het was 7 september 1966,dat vergeet ik niet meer.
Kaartjes hadden we nog niet gekocht,
We dachten,ach,het is toch niet uitverkocht
Dus gingen we vol goede moed op pad.
In Jan zijn blauwe en niet witte Fiat Alles ging naar wens richting Rotterdam,
Totdat er een vervelend bericht over de radio kwam.
We waren bijna bij het stadion aangekomen,
Toen we hoorden dat we er niet meer in mochten komen.
Het stadion was uitverkocht,helemaal vol
Oh,oh,wat hadden we een lol????
Dus wij baalden als een stekker,
Nee,het zat ons echt niet lekker.
Alleen op de radio hoorden we het verslag
En dat was een hard gelag,of is het gelach?
Het werd 1-0 door Pijs,
Daarna door cruijff 2-0, zie foto, dus weer prijs.
Het werd nog 2-2 tot besluit,
Maar voor ons was het geen gezellig avondje uit
de uitslag was voor Nederland aan het eind niet pluis,
maar ja,toen waren wij alweer bijna thuis.
Ja Jan,dit was dus een avondje voetbal zoals je ziet,
We hebben het alleen maar gehoord,maar gezien niet.
Dit was zomaar even een kort verhaal,
Waar jij en ik,als je er aan terug denkt,nog steeds van baal.
Dit was dan mijn verhaal in het kort,
Ik hoor het wel als er nog iets aan schort.

Jullie hebben al heel veel meegemaakt in jullie leven,
Maar ik weet dat jullie erg dankbaar zijn,dat jullie dit nog allemaal mogen beleven.
Ik hoop dan ook dat God jullie nog vele jaren voor elkaar en allen die jullie lief zijn mag sparen,
En alles in jullie hart moge bewaren.
Een hartelijke groet voor jullie van

Kees

Beste Jan en Nelly (Aldert & Riks)

Toen wij 8 mei 1983 in Heerenveen kwamen wonen, met twee hummels van bijna 4 en goed 1 jaar oud, kenden wij hier geen kip. Friesland was enigszins bekend door een oom en tante, die in Drachten woonden en door de liefde van mijn ouders voor water en varen, maar Heerenveen???

We konden toen nog niet vermoeden, welke betekenis deze plaats in ons leven zou innemen.
Job is er geboren, Janneke leerde er Bart kennen en niet te vergeten, Mirjam: Mattijs en………….daardoor leerden we jullie kennen. Een in onze ogen stil mannetje, waarvan we ons altijd afvroegen wat hij er nu echt van vond, met een vrouw , die haar mond niet op de verkeerde plaats had zitten. We hebben jullie in de loop van de jaren beter leren kennen. Mensen, die doen wat ze zeggen en staan voor voor hun daden, kortom je kunt op jullie aan.

Ook het stille mannetje springt af en toe uit de band, getuige bijgaande foto.
Jan en Nel, van harte gefeliciteerd met jullie 40- jarig huwelijk. Gods nabijheid en zegen gewenst in jullie verder leven. We hopen dat jullie 13 oktober nog vaak mogen vieren, samen met iedereen, waarvan jullie houden!

Liefs,
Aldert en Riks

40-jarig Bruidspaar (Jan en Alie)

Jan en Nel, wij willen jullie van harte feliciteren met dit jubileum.

Even een terugblik op het ontstaan van onze vriendschap.
Dat begon in november of december 1969, toen kwamen jullie in Heerenveen wonen in de Greiden. Wij waren de eerste bewoners van dat huizenproject.

In het begin was het nog rustig, buiten de bouwvakkers om dan. Elke week werd er een blok huizen klaargestoomd. Onze jongens, toen 2-3-4 jaar, vonden het prachtig en speelden naar hartelust met de blubber en het zwart zand. Ze hadden al gauw een overalletje en laarzen. Ze waren ook wel eens zoek en zaten dan in een schuurtje die dicht gegaan was.

Jan van Bockhoven mag graag een praatje maken met anderen en zo kwam het dan ook dat jullie samen, de twee Jannen, een praatje maakten in de tuin. Toen hoorde hij dat jullie uit Haarlam kwamen en aangezien wij ook oude Haarlemmers zijn, was er al gauw wat contact. Jan van Eck vertelde dat zijn vrouw op bed moest blijven, ze was in verwachting van hun eerste kindje. Nel had te hoge bloeddruk en moest veel rusten.
En zo gebeurde het dat wij wel eens een praatje gingen maken en tot de dag van vandaag maken wij nog steeds praatjes en bezoekjes, de vriendschapsband kan niet meer stuk.

Na een paar weken werd hun eerste kindje geboren, Paul zag op 4 juli 1970 zijn vader en moeder en is daar nog steeds blij om.
ZO verstreken de jaren en werd op 13 maart 1972 Gert geboren. Ook dat beleefden we samen. Na twee jaar was het alweer feest, nu werd de familie verrast met een dochter, 8 november 1974, “Annemieke”. Samen met hun zoons genoten ze er van.
De vriendschap was niet alleen voor ons hecht, ook de kinderen konden het goed samen vinden. Ze waren bij afwezigheid van Jan en Nel welkom en andersom natuurlijk ook.
Inmiddels hadden we ook contact opgebouwd met meerdere buurtjes. Zo is het koffiedrinken van de buurvrouwtjes ontstaan, de kleinste kinderen kwamen dan gewoon mee. Eerst Saakje en Nel Bakker, later kwamen ook Renny en Mieke bij de groep. Dat was inmiddels uitgegroeid tot een vaste koffie-ochtend. Dat heeft zo’n 12-15 jaar achter elkaar geduurd zonder elkaar te overlopen en geen gezeur of ruzie.

Ook de mannen konden goed met elkaar overweg en zo ontstond er de vraag van sommigen, kunnen we niet eens wat gezelligs doen met de mannen erbij. Er werd wel eens gefondued bij ons thuis en dat was in goede aarde gevallen en een paar jaar later werd er een avond bij Renny en Anton gepland. Het was bere gezellig en we hadden veel lol samen. Zie ook de foto’s. Deze zijn gemaakt van 1979 tot 1983.

Intussen had de familie zich uitgebreid met een zoon. Mattijs werd geboren op 5 januari 1981 en daar waren ze best trots op om een klein broertje erbij te hebben.

Het moet in juli 1982 geweest zijn dat Nel op een draf aan kwam lopen, ik moest snel even mee, want Mattijs had zich mooi gemaakt. Hij had lekker zitten spelen in de keuken. Zo zijn er diverse leuke gebeurtenissen geweest die in het geheugen zitten.
Er is ook een periode geweest dat er niet zo gelachen werd, toch wel een zwarte bladzijde in jullie leven. Nel moest met spoed worden opgenomen in ziekenhuis in Heerenveen, ze had last van haar hoofd, kon haar evenwicht niet goed houden en sprak woorden ook niet goed uit. Na onderzoek vond men het beter dat ze naar Leeuwarden ging voor verdere onderzoeken aldaar. Dus samen (Alie als begeleidster) zijn we in een ziekenauto naar Leeuwarden gegaan. Daar was Jan intussen ook al aangekomen. Nel moest een scan van haar hoofd laten maken.

De uitslag van deze scan zorgde ervoor dat Nel al heel gauw in Zwolle lag voor een operatie, er moest een tumor worden weggehaald uit de hersenpan. Het was een vreselijk spannende periode. De kinderen weden bij ons opgevangen en Jan ook. De familie Reitsma nam ook een gedeelte zorg op zich, samen hebben we er voor gezorgd dat het huishouden gewoon door kon gaan. Gelukkig is het goed gegaan en Nel was naar een paar weken weer thuis gekomen en met hulp thuis is Nel weer de oude geworden, gelukkig wel.
In september 1986 zijn wij met z’n vieren naar Lelystad verhuist, Frans bleef met Ciska in onze woning wonen. Het was zwaar voor mij (Alie), na jaren vriendschap miste ik de gezelligheid. ZO af en toe zagen we elkaar gelukkig wel. Dat heeft 11 jaar geduurd, want in juli 1997 zijn we weer naar Friesland verhuisd en kwamen we terecht in Oldeberkoop. De koffie-ochtend kwam terug, alleen nu niet iedere week, maar om de 6 a 8 weken. Het mooiste van allis is, dat we nog steeds met hetzelfde ploegje zijn, met af en toe de mannen erbij voor een gezellig avondje.
Als laatste, na 34 jaar zijn we voor het eerst op 16 mei 2006 als een stelletje bakvissen naar Amersfoort geweest, het is, was en blijft erg gezellig.

Jan en Alie van Bockhoven

Het verhaal van een dagje uit (Hans van Eck)

Het zal denk ik op een tweede paasdag/pinksterdag of op hemelvaartsdag zijn geweest dat Vader, Moeder,Ria en mijn persoontje besloten hadden onder aanvoering van Jan onze bestuurder een dage uit te gaan, lekker een eindje toeren met de auto van Jan.

Het was een Renault vier een rode met nog zo,n heerlijk ouderwetse versnelling naast het stuur.Het was volgens mij wel aardig weer die dag, we zullen ook wel ergens koffie hebben gedronken onder weg. Het was best leuk dat tochtje totdat.We waren in de buurt van Wijk Bij Duurstede daar reden we op een dijk langs de Rijn of wordt het daar net Lek het hangt erom.

Jan deed stoer heel erg stoer, hij dacht zeker dat hij op de snelweg reed met een vrachtwagen,
nou had hij wel vracht bij zich maar in dit geval betitelen we dat niet zo.
Jan die rookte indertijd noch en hij had behoefte aan een pafke (shaggie), hij pakte zijn shag en onder het rijden doormet z’n handen half aan het stuur begon hij te rollen, hij lette zo ook maar half op de weg, in die periode was het nog niet zo erg druk .

Maar toen ging het fout, omdat hij te geconcentreerd bezig was met zijn pafke te rollen glipte het stuur gedeeltelijk uit zijn handen en maakte de auto een andere wending als dat de bedoeling was, op dat moment was er maar één goede chauffeur in de auto en dat was Vader van Eck , hij gaf het stuur een ruk de andere kant op en Jan nam het stuur weer vaster in handen. Ik weet niet wat er allemaal gezegd is, maar er is wel een woordenwisseling geweest tussen Pa, Jan en Moeder.

Maar dit ritje had nare gevolgen kunnen hebben, wat dacht je van links de dijk af ?dat hadden we echt niet allemaal overleefd of allemaal niet, maar gelukkig is het goed afgelopen en zijn we veilig teruggekomen in Vogelenzang....

Wat ons het meest is bijgebleven.... (Fam. Reitsma)

Sinds 27 oktober 1969 maken wij Jan en Nelly al mee.
Door de jaren heen zal er wel eens wat vermeldenswaard gebeurd moeten zijn, zul je denken.
De kennismaking had alleszins te maken met de kerk waar we lid van waren. En het met elkaar optrekken had weer te maken dat we dicht bij elkaar woonden en dezelfde leeftijd hebben en elkaar ook liggen. Dit heeft ten grondslag gelegen aan de jaren lange omgang met elkaar.

Wij hebben aan de wieg gestaan van alle vier kinderen. Waarvan de jongste, Mattijs, mij ( Renze) het best is bijgebleven. Waarom Mattijs zul je denken...
Niet omdat hij de jongste is, maar Pa had behoorlijk last van zijn rug, hij lag plat om zo te zeggen en Ma liep op het laatst dus van hem had ze meer last dan lust, en zo waren wij veel bij jullie over de vloer rond de kerst en oud en nieuw. Oliebollen bakken en wat zo al meer.
Maar Mattijs liet niet lang meer op zich watten . Op 5 januari van het jaar 1981 is hij geboren. Ik had het idee dat ik de vader was. Zo druk had ik het.Maar gelukkig, na verloop van tijd nam Pa de draad weer op. Zo is dat gegaan toen.

Op een avond in de zomer was Paul wat aan het pesten met Pa, die was het op een moment zo beu dat hij uit haalde met zijn voet waar een klomp aan zat en Paul een schop onder zijn kont wilde geven, maar Paul had dit door en ging net op tijd op zij, maar Pa zijn voet was al onderweg en door de snelheid schoof de klomp van zijn voet dwars door de keuken ruit.. Toen waren de rapen gaar!
Is Paul zijn straf ontgaan? Ik weet het niet meer, maar het heeft wel wat stof doen opwaaien.
Dit noemt men onverwachte wendingen.

Ook moeders was nogal creatief aangelegd. Ze hield op haar manier dan wel van schilderen. De keukenkastjes moesten een andere kleur, rood. Op zich niets mis mee, maar toen Pa ’s avonds thuiskwam zat ze zelf nog meer onder de verf dan de kastjes en ze had het echt niet door, zevond het leuk werk. Maar Jan heeft hier een stokje voor gestoken en heeft het zelf gedaan.

Dit zijn allemaal leuke dingen...Maar ook is er een heel ingrijpende tijd geweest toen Ma in het ziekenhuis lag en de doktoren niet direct door hadden wat er een de hand was. Ze praatte er maar wat in om . Kon het stuur niet recht houden zowel op de fiets. Het was echt om bang van te worden. Op het laatst naar het ziekenhuis, neurologie. Er moest wat gebeuren. In Heerenveen wisten ze het niet meer. Een scan gemaakt in Leeuwarden. Daar ontdekten ze dat er een cyste drukte tegen de hersenen. Ze is toen naar Zwolle overgebracht en daar geopereerd.
En nu is alles weer zo goed als goed, gelukkig maar.

Er is natuurlijk door de jaren heen wel meer gebeurd.
Pa en Ma zijn in 1986 verhuist van de Reigerstraat naar de Zwette.
De contacten zijn gelukkig gebleven, de kerk had hier een grote inbreng.

Dit waren wat gebeurtenissen van Jan en Nelly van Eck, opgetekend door Renze Reitsma.

Lieve Jan en Nel

Tja een verhaaltje of een anekdote schrijven over broer Jan en schoonzus Nel tijdens hun huwelijksjaren of er voor , poe dat valt nog niet mee.

Nel ik leerde jou kennen toen ik zelf nog erg jong was een tienermeisje zeg maar.
Toen ze jij bij ons over de vloer kwam was je kraamverzorgster in Gouda.
Daar woonde je toen ook.

Ik kan mij herinneren dat Hans en ik eens een dagje meegingen met Jan die voor zijn werk bij Olivetti op pad ging, richting Moordrecht, Waddinxveen, Zwammerdam en omgeving. Dat zal in de zomer zijn geweest toen moeder ons wel eens een dagje kwijt wilde denk ik.
We reden mee met Jan in z’n Renaultje 4 en hadden dikke pret dat weet ik nog wel en we zaten te zingen achterin.
Aan het eind van de dag gingen we Nel op halen, dat is de enige keer dat ik in je flatje ben geweest.
Ik weet nog dat jullie daar last hadden van een gluurder en ik stelde me helemaal voor hoe dat geweest moet zijn en gegaan zou zijn, ik had helemaal een bepaald beeld voor ogen dat weet ik nog goed.

Later kwam jij Nel in de Florakliniek werken en daar in de buurt vond je een kamer, hahaha ik weet nog dat we een keer Sinterklaas vierden en Jan een oude BH van haar had meegepikt daar een heel gedicht over schreef en de BH had ingepakt en hoe Nel kon reageren daarop zo van
“ nouuuuuu zeg”
En lachen………. Ja dat was me wat hé Nel.
Nel, je kreeg ook een keer een ongelukje met een emmer kokend water die scheurde en dat het kokende water over je benen was gekomen waardoor je brandwonden had. Toen kon je een tijdje niet werken. Ook daar maakte ik me en voorstelling van en we kwamen wel eens bij je op je kamer daar in Haarlem.

Ik heb je altijd een vrolijke schoonzus gevonden die veel lachte en grappen maakte.
Je kon best wel eens gek doen daar bij ons in Vogelenzang en je kon zo lekker spontaan er iets uit flappen. Tegen een van de tantes bijvoorbeeld.
Dat zal wel op een verjaardag zijn geweest want ja dan kwamen de tantes, door Jan ook wel de hoedjes genoemd hahaha. Toen éé n van de tantes iets zei, wat heb ik geen idee meer van, flapte Nel er uit,
“nee Meid” Nou daar konden we met z’n allen echt wel om lachen en je deed ook wel eens zo gek dat je liep te toeteren met je handen als een toeter voor je mond, volgens mij moet er ergens ook nog een foto van je zijn, maar ja waar??????????







Toen gingen jullie trouwen.... aan de Raaks En verhuisden jullie een gruwelijk eind weg, voor ons idee, Heerenveen in Friesland dat was me een reis zeg.

Maar met Moeder en vader ondernamen we de reis wel regelmatig, eerst woonden jullie op een flatje en later gingen jullie naar de Reigerstraat en pas veeeeeel later naar de Zwette waar jullie dit huis kochten.

Maar op jullie flatje (helaas ben ik de straatnaam kwijt) heb ik ook wel gelogeerd hoor ook wel eens samen met Hans.

We gingen ook met jullie naar het Skûtsjessilen dat vond ik geweldig vooral als er flink wat wind stond was het spannend.

Ja daar heb ik wel erg van genoten, we zaten lekker in het gras aan de kant bij het water en konden het allemaal goed zien.

Je was ook handig met handwerken en naaien Nel en je had op een gegeven moment een leuk wit vestje gehaakt met korte mouwen, kun je, je dat nog herinneren?

Ik vond dat ook erg leuk en toen heb je mij geholpen dat ook te maken en ik kan me herinneren dat ik het ook best veel heb gedragen, misschien weet je het nog.

Niet helemaal het zelfde maar ach……….............

Het was best gezellig hoor om bij jullie daar te logeren. Ook toen de jongens werden geboren was het leuk want ja die kleine neefjes dat was best leuk als je zelf nog een tiener bent.

Later toen moeder niet meer leefde kwam ik ook nog regelmatig met vader toen ik een autootje had, ook dan logeerden we bij jullie en dat was ook erg gezellig.

Ik kan me ook nog heel goed herinneren dat jullie met oud en nieuw naar Aerdenhout kwamen naar de Veldlaan, soms ook met kinderen mee en dan ’s avonds laat nog terug en de kinderen sliepen wel in de auto op weg naar Heerenveen.
Dan hadden jullie de oliebollen gebakken en kwam er een hele emmer vol oliebollen mee, dat was smullen natuurlijk.

Ook de verjaardagen sloegen jullie niet gauw over, en dan was het vaak mooi weer zodat we allemaal buiten konden zitten. Aan de Veldlaan was de ruimte een beetje krap maar het ging.
En dan met alle kinderen even naar het speeltuintje zodat Oma en opa even een middagdutje kunnen doen.

Later werd de verjaardag van Vader ook wel eens buiten de deur gevierd
Zoals hier in het pannenkoekenhuis “de uitkijk” in Bloemendaal.

Lekker smullen van de pannenkoeken mmmmmmmm…………….

En ja, Jan, das altijd een rustige vent gebleven he, soms schoot hij wel eens uit zijn slof en had hij een gekke bui maar hij kan ook erg stilletjes zijn, toch broertje??

Maar ja, zo vullen jullie elkaar toch heel goed aan, Lief bruidspaar.

Helaas zijn er ook voor jullie wel eens donkere wolken aan de hemel geweest,
Dat zijn niet de leukste dingen om hier nu over te schrijven en dat doe ik dan ook niet maar we mogen wel zeggen dat jullie altijd vertrouwen en kracht hebben gekregen van boven en dat is goed.

Tot slot een leuk plaatje om te laten zien hoe jullie er nu als Bruidspaar uitzien.

wat een plaaaaaaatje hé

Wij hopen, dat jullie met plezier alle stukjes verhaaltje e.d. zullen lezen en bekijken op de site die zo gemaakt is voor jullie.

Verder denk ik dat we dankbaar mogen zijn dat jullie 40 jaar voor elkaar en de kinderen gespaard zijn.
We hopen dan ook dat jullie nog lang, gezond en gelukkig mogen genieten van elkaar, de kinderen en de kleinkinderen, jullie broers, zussen en zwagers en schoonzussen en Nel niet te vergeten je moeder.

Lieve Jan en Nel, nog veel geluk met elkaar!

Liefs van Geert, Ria, Annelies en Erik

Welkom

Welkom, pa en ma, op jullie eigen jubileum site!

Ter ere van jullie 40- jarige huwelijksjubileum hebben wij, jullie vier kinderen, een website in het leven geroepen waar een heleboel weetjes over jullie op worden gezet .
Wekelijks zal er nieuw lief en leed op worden gezet, ingezonden door mensen die jullie van dichtbij meemaakten de afgelopen 40 jaar( sommigen zelfs nog langer).

Op deze manier zal het komende halfjaar toegeleefd kunnen worden naar die ene dag dat we met z’n allen bij elkaar zullen zijn om het feest te vieren samen met jullie.

Ga dus regelmatig eens kijken op deze site, en vlieg terug in de tijd met de herinneringen die voor jullie zijn opgetekend door verschillende mensen.
Bekijk de foto’s van weleer, mijmer wat weg en beleef dingen opnieuw. Met een glimlach, met een traan…..

Paul, Gert, Annemieke en Mattijs wensen jullie een fijn halfjaar toe met behulp van deze website. Het is alvast een kadootje voor jullie van ons allemaal.

Familie, vrienden en kennissen hebben van harte meegewerkt om dit project te kunnen realiseren en zie hier het resultaat! Ga de komende weken lekker samen bekijken wat er is opgezet voor jullie.

Groetjes van ons allemaal!!

Paul, Gert, Annemieke en Mattijs

PS: zet deze site in de favorieten onder dit adres: http://13oktober2007.blogspot.com/ (deze is zonder reclame)

Voorproefje van komende foto's