24 september 2007

Lieve Jan en Nelly (Ineke Verstoep)

Wij kennen jullie al jaren, Nelly ken ik zelfs al van de lagere schooltijd. Wij hebben mooie herinneringen aan vakanties die wij samen hebben doorgebracht. In totaal zijn wij vier keer met jullie op vakantie geweest, 3 x met het gezin en 1x voordat we getrouwd waren. Wij zijn altijd contact blijven houden, maar hebben elkaar de laatste jaren niet veel ontmoet. Vooralsnog is onze bijdrage een aantal foto's van oude herinneringen:

Rechts staat een foto uit juni 1964. Nelly en ik waren met een jongerenreis op vakantie in het Oostenrijkse Lech. Jan was met dezelfde reis op vakantie. Vanaf de eerste dag had Jan een oogje op Nelly, Op verschillende foto's staat Jan er al bij. Deze foto was op de vierde dag van de vakantie.







Links staat een foto van de vakantie in 1966 in Luxemburg. Jan en Nelly hadden een fiat 500 (!). We hebben daar erg veel ruines bezocht, flink wat afgewandeld....





Rechts een foto van dezelfde vakantie, maar nu in Duitsland (Lochem) langs de Moezel. Jan is zich hier aan het wassen.

Hieronder ook een foto uit 1966. Jan en Nelly waren hier al verloofd, hadden 2 jaar verkering.... Hoe verliefd Nelly hier naar Jan kijkt...... Wij wensen jullie de komende jaren al deze liefde en geluk toe!

Bram en Ineke Verstoep

20 september 2007

Lieve Jan en Nel (Gerrit & Gerda)

Ook ik zal proberen een kleine bijdrage te leveren voor jullie site t.g.v. het heugelijke feit dat jullie binnenkort 40 jaar getrouwd hopen te zijn. Uit recente ervaring weet ik ongeveer hoe dat voelt.
Echter, veel herinneringen uit de periode van jullie huwelijk heb ik niet, aangezien we niet dagelijks kontakt met elkaar hadden doordat jullie in de bovenste uithoek van het land gingen wonen, een provincie met een eigen taal en doorsneden met rivier en meren. Over water gesproken: daarover kan ik nog wel een verhaaltje vertellen.
Toen Janneman en ik nog klein waren woonden we ook al aan het water, n.l. de Bennebroekervaart. De wat grotere buurjongens deden op een mooie zomerse dag een wedstrijd wie het verst in de vaart kon springen. Klein Janneman vond dit bepaald erg interessant en dacht: dat wil ik ook wel eens proberen. Je voegde de gedachte bij het woord en sprong pardoes middenin de Bennebroekervaart. En dan te bedenken dat je nog helemaal niet kon zwemmen! Hoe je er ooit weer uitgekomen bent weet ik echt niet meer, maar ik weet wel dat je kletsnat was.
Verder kan ik me van de Bennebroekse tijd over jou niets meer herinneren.
Daarna kwam de Haarlemse tijd op de Raamvest.
Op de Groen van Prinstererschool aan het Leidse Plein hebben we samen een paar jaar doorgebracht. Omdat je nogal klein van stuk en erg lenig was werd je toen Apie genoemd. Helaas waren we het in die tijd niet altijd met elkaar eens en als het jou niet zinde nam je tijdens het tafel dekken maar één of ander stuk tafelgereedschap en gooide dat in mijn richting. Gelukkig wist ik de aanval bijtijds te ontduiken, zodat ik daar geen lichamelijke gebreken aan heb over gehouden.
Ook kan ik me herinneren dat we in onze slaapkamer ware kussengevechten hielden tot grote ergernis van onze bovenburen.
Van de Vogelenzangse tijd weet ik eigenlijk niets te melden. Waarschijnlijk hadden we toen ieder onze eigen bezigheden. Vaag kan ik me iets herinneren van een Fiat waar van alles aan mankeerde.
Na de lagere school ging jij naar, wat toen nog heette, de Ambachtsschool waar jij je specialiseerde in metaalbewerking. Je verdere opleiding volgde je in de fabriek van Conrad Stork in Haarlem, waar je alles leerde over draaibanken en metaalbewerking. Later ben je aan het fijnere werk begonnen bij Olivetti. Een schrijf- of rekenmachine had geen geheimen meer voor je.
In die tijd kwam schippersdochter Nel op de proppen. Hoe jullie aan elkaar gekomen zijn zullen jullie beter weten dan ik. Wat ik me nog als de dag van gisteren herinner is de geboorte van onze dochter Rineke in de Florakliniek en “toevallig” had Nellie toen dienst als kraamzuster. ’t Jonge ’t jonge, dat was me wat. Het eerste wat Nelly uitriep, toen de baby geboren was, “het is een maid!!!”
Van jullie trouwdag weet ik alleen nog dat jullie vanaf het schip van vader Bruins, dat gemeerd lag in het Spaarne tegenover Figee, getrouwd zijn en dat we gegeten hebben in “de Lantaarn” in de Frankestraat. O ja, en jullie huwelijk werd door onze oom Gerrit gesloten in het Gemeentehuis in Bloemendaal.
En toen verdwenen jullie min of meer uit ons gezichtsveld. Uiteraard zijn we nogal eens in Heerenveen op bezoek geweest, ook met onze, toen nog kleine, kinderen, watt voor hun een feest was.
Gelukkig zien we elkaar nu een paar keer per jaar o.a. op onze jaarlijkse familiedag. Weet je nog van die huifkartocht met dat paard dat het vertikte om verder te lopen? Ja, ja, dat was lachen geblazen.
Op de laatste familiedag bij ons hadden jullie het blijkbaar reuze goed naar je zin, getuige deze digitale plaatjes.

Wij, Gerda en Gerrit wensen jullie een hele fijne feestdag op 13 oktober a.s. en voor de toekomst Gods zegen op jullie verdere levensweg.

Broer en schoonzus
Gerrit en Gerda.





Zie foto rechts: Je zou je tong erbij afbijten...

12 september 2007

Lief Bruidspaar (Willem en Griet)

JAN:
ingredienten: technische precisiemuzikaalgrote kerkelijk affiniteit en activiteitnooit falende doe-het-zelver

NELLIE:
ingredienten: altijd opgewekt en vrolijk5 sterrenkokstaat altijd voor iedereen klaarbloemsierkunstenares

BEREIDING:
Mix alle ingredienten door elkaar en overgiet het met een flinke scheut LIEFDE en je krijgt een stevige band van 40 jaar samen.

HARTELIJK GEFELICITEERD EN NOG VELE GELUKKIGE JAREN SAMEN TOEGEWENST.

WILLEM & GRIET